Ateşten Gömlek

Kıldın beni bir başıma oldum dil-i viran

Bir ben kaldım benden öte kalmadı a'vân

Çâre-i yegâneyi senden ötede arar idim

Ateşten gömlek imiş meğer elân öğrendim

Beni arar iken benliğimi kaybeder oldum

Sende var olmuşum meğer sen de yok oldum

Dermanı var mıdır acep bilinmez elbet

Lakin dâr-ı saadette belki verilir bir nîmet

Yûsuf